| Balıkçılık | |
Ege Denizi’nin en verimli alanlarından biri olan İzmir Körfezi ve civarında yıl boyunca yoğun balıkçılık faaliyeti gerçekleşmektedir. Bir çok balık türünün üreme, beslenme ve gelişme alanı olan körfezde balıkçılık, uygun balıkçılık alanları ve çok sayıda teknenin barındığı limanlarıyla bölge için çok önemli bir sektör durumuna gelmiştir. İzmir İli başlıca balıkçılık merkezleri kuzeyden güneye Dikili, Çandarlı, Aliağa, Foça, Homa Dalyanı ve civarı, Güzelbahçe, Urla, Özbek, Mordoğan, Karaburun, Yeni Liman, Dalyanköy, Çeşme, Sığacık, Gümüldür şeklinde sıralanabilir. Bu bölgelerden elde edilen su ürünleri miktarı ise 10841 ton olarak gerçekleşmiştir. Bu miktar toplamda Türkiye balıkçılığının yaklaşık %2’sini oluşturmaktadır.
Bölgede balıkçılık faaliyetleri trol, gırgır, kıyı sürütme ağları, kıyı uzatma ağları, kıyı gırgırları, kıyı olta ve paragat takımları ve dalyanlar ile yürütülmektedir. Avcılığı yapılan türler pelajik ve ekonomik değeri yüksek olan demersal türlerdir. Başta sardalye olmak üzere çipura, mercan, barbunya, tekir, kefal, izmarit, kupes, istavrit, ahtapot ve kalamar gibi türlerin avcılığı yaygındır. Foça’da Aslan Burnu ile Deve Boynu arasında kalan 9 mil2’lik alan Akdeniz Foku ve deniz koruma alanı olarak her türlü balıkçılığa kapatılmıştır. Geçmiş yıllarda bölgede ağırlıklı olarak küçük balıkçılık yapılırken, son yıllarda trol balıkçılığı önem kazanmıştır. Yörede 41 adet trol, çoğu amatör ve sportif amaçlı olmak üzere 187 adet küçük balıkçı teknesi ile Yeni Foça limanına bağlı 6 adet trata, 45 adet küçük balıkçı teknesi ve 10 civarında çökeltme dalyanı mevcuttur. Küçük balıkçılar avladıkları balıkları doğrudan anlaştıkları balık lokantalarına, limanda teknelerinden direkt tüketiciye ya da Foça balıkhali önünde kurulan açık arttırmada alıcılara satmaktadır. Troller ise, yörede pazarlama olanağı sınırlı olduğu için balıkları İzmir balıkhaline göndermektedir. Gırgır tekneleri ile avlanan balıkların çok küçük bölümü Foça’da satılırken; büyük bölümü İzmir balıkhaline gönderilmektedir. Foça ve Yeni Foça civarında avlanan ve yörede pazarlanan balığın miktarı 1999 yılı su ürünleri kooperatifleri kayıtlarına göre 196 ton olarak gerçekleşmiştir. Bu miktarın %15’ini sardalye, %11’ini ahtapot ve kalamar, %9’unu hamsi, %8’ini kefal, %8’ini barbunya-tekir, %7’sini ısparoz, %6’sını kupes oluştururken; %36’sını diğer türler oluşturmuştur. Foça’da küçük balıkçı teknelerinde, karlılıktan söz edilemez ve ekonomik olarak sürdürülebilir bir balıkçılık olmadığı ifade edilebilir. Bir çok tekne ticari olmaktan ziyade geçimlik ve keyfi balıkçılık yapmaktadır. Bununla birlikte, tekne sahipleri emekli ve balıkçılığa ilgi duyan ve yerel halk arasından kişilerden meydana gelmektedir ve bu kişilerin yaş ortalaması 48,4 gibi yüksek bir ortalamadır. Ekonomik olarak getirisi az olmasına rağmen bu tür balıkçılığa katılımların devam etmesi, bir çok kişinin çeşitli yollarla balıkçılık ruhsatı temin etmeye çalışması engellenememektedir. Balık talebindeki süreklilik, balık fiyatlarının sürekli artış eğilimi içinde olması ya da balıkçının bu tür bir düşünceyi taşıması ve av miktarındaki dalgalanmalardan dolayı her an daha çok balık yakalama beklentisi, kişilerin yarı-zamanlı balıkçılıkta kalmasını sağlamakta ve bu tür balıkçılığa talebi de hızlandırmaktadır. Bu durumdan en olumsuz etkilenen, balıkçılıktan başka ek bir geliri olmayan veya yıllık gelirinin yarıdan fazlasını balıkçılıktan temin eden, tam gün balıkçılık yapan küçük ölçekli balıkçılardır. Foça’ya günübirlik gelen veya yerleşerek balıkçılığı eğlence ve spor olarak gören kesimin, balıkçılığı meslek olarak kabul eden ve bundan geçimini sağlayan kesimine karşı bir sorumluluğu olmalıdır. Eğlencelik ve sportif balıkçılık yapanların belli bir bedel ödemesini zorunlu kılacak düzenlemelerin yapılarak, geçimini balıkçılıktan sağlayan yerli halka kaynak aktarılması, bu kişilerin ekonomik sorunun giderilmesi yönünde önemli bir adım olabilir.
|
|
|
